Raha ny filazan’ny mpampianatra dia vazivazy fotsiny izany. Ary ny raim-pianakaviana, psikology, dia nihevitra fa izany no fanimbana ny soatoavin'ny fianakaviana.
Ny fitomboan'ny isan'ny fisaraham-panambadiana dia miparitaka manerana ny firenena, ary miaraka amin'izany - ny fihenan'ny taham-pahaterahana sy ny fampidinana ny andrim-panjakana toy izany. Ny sociologista, ny psikology ary ny mpanao politika dia mandinika ny fomba hahatongavana, ny tokony hatao. Mandra-pahatongan'izany… Raha misy taranaka vaovao mihalehibe, izay manana ny fahafahana rehetra hanohana ny fironana “tsy misy ankizy”. Nahoana? Andao hazavaina.
Indray andro, nisy mponina ao Krasnoyarsk, Andrei Zberovsky, nandefa ity tononkalo manaraka ity tamin'ny tambajotra:
“Miaina mankaleo toy izany ny reny rehetra: misasa, vy, mangotraka. Ary tsy asaina amin'ny hazo krismasy izy ireo, tsy omena fanomezana. Rehefa lehibe aho dia ho reny koa. Reny tokan-tena ihany anefa fa tsy vadin’ny vadiny. Hividy palitao vaovao aho hifanaraka amin'ny lokon'ny satroka mena. Ary tsy hanambady an'i Dada na inona na inona aho! “
mampihomehy? Mampihomehy. Fa tsy ny tompon'ny pejy. Hita fa nomena an'i Agatha zanany vavy dimy taona io rima io mba hianarana azy amin'ny fetin'ny reny!
– Raha ny marina, namaky azy aho – ary taitra. Amin'ny fotoana miresaka ny krizy ao amin'ny fianakaviana ny firenena, eo amin'ny ambaratongan'ny akanin-jaza dia omena tononkalo ny ankizy, natao fotsiny mba hamoronana toe-tsaina ratsy eo amin'ny fianakaviana. Rahampitso dia ho hitako ao amin'ny zaridaina izay nisafidy tononkalo manohitra ny fianakaviana, - tezitra ny dada.
Tandremo ny teny? Andrey Zberovsky dia psikology momba ny fianakaviana ary mahafantatra ny zavatra resahiny. Nahita mpampianatra iray izay nisafidy “fihirana ho an’ny vehivavy manirery” ho an’ilay zaza izy. Saingy tsy nizara ny fahatezerany izy: araka ny heviny, ny tononkalo dia vazivazy fotsiny. Ary raha misy zavatra tsy tian'ny ray aman-dreny, dia hesorina amin'ny fandraisana anjara amin'ny fialantsasatra i Agatha. Mbola haneno ilay andininy – amin'ny zava-bitan'olon-kafa fotsiny.
– Tezitra be i Agatha fa tsy afaka namaky ny tononkalo tamin-dreniny izy. Nanolotra ny tenako hitady andinin-teny hafa ho an’ilay zaza aho, fa i Lyudmila Vasilievna kosa nivadika. Tsy tiako ilay verset, ho tsy misy verset mihitsy ianao. Taorian'izay, voatery nitodika tany amin'ny lehiben'ny akanin-jaza, Tatyana Borisovna, aho mba hanazavana an'io toe-javatra io, - hoy i Andrey.
Niseho ho tsy manara-penitra loatra ny mpitantana ary nampanantena ny handamina ny zava-misy. Nandritra izany fotoana izany, niditra an-tsehatra ny haino aman-jery. Tsy nisy safidy tavela: na ny mpitantana na ny mpampianatra dia naleon'ny niala tsiny ary nosoloana ny andininy sahaza kokoa - noho ny fotoana sy ny taona.
– Azoko antoka fa ny fitantanana ny akanin-jaza sy ny mpanabe dia tokony hamorona toe-tsaina marina manoloana ny hasarobidin'ny fianakaviana amin'ny ankizy, ary tsy haneho izany ho toy ny horohoro, fa tsara kokoa ny tsy manambady dada. Ho an'ireo izay mino ihany koa fa tsara io rima io, dia mampahafantatra anao aho fa teo am-pianarana ny zanany vavy dia nanontany ny reniny hoe: tena tsara kokoa ve ny tsy manambady dada ?! – Andrey Zberovsky mamintina.
Teny an-dalana, ny mpanoratra ny tononkalo - malaza bard Vadim Egorov. Ao amin'ny entany famoronana dia misy hira mahafinaritra maro: "Tiako ianao, ny oranako", "Ny monologue ny zanaka". Indraindray Vadim Vladimirovich nanoratra tononkalo maneso. Tsy manana hiran’ankizy sy tononkalo anefa izy. Tsy noeritreretiny àry fa ho ao amin'ny script ho an'ny matinee ho an'ny ankizy ny tononkalo manesoesony.