Niaina — nisy andriambavy. Tena, mahagaga. Ary tsara tarehy toy ny manoratra momba azy ireo amin'ny boky. Izany hoe blond, misy andilana fanenitra sy maso manga be. Tao amin’ilay fanjakana nipetrahany dia niresaka ny hatsaran-tarehiny ny rehetra. Ny andriambavy ihany no tsy faly foana. Na nomena azy mafy ny seza fiandrianana, na mangidy loatra ny sôkôla. Dia nimonomonona nandritra ny andro izy.
Tamin'ny fomba ahoana no nandrenesan'ny ankizilahy iray nihazakazaka nanaraka ny kalesiny, teny mafy tsy mahazatra. Ary nisy fahatezerana sy hery hafahafa tao amin'izy ireo, ka fantatry ny andriambavy fa raha ampiasaina ao amin'ny fanjakana ireo teny ireo, dia ho raiki-tahotra azy ny rehetra ary ho tia azy bebe kokoa izy ireo. Dia nanomboka nanao izany izy. Na inona na inona tsy mety aminy dia miantsoantso avy hatrany hoe: “Biby hafahafa sy tsy manan-tsaina ianao”, ary nisaraka avy hatrany ireo mpanompo, ary nanontany ilay pretra raha te hampifaly zavatra manokana izy. Mankarary tezitra loatra satria. Fantatry ny andriambavy fa misy hery lehibe amin'ny teny ratsy ary nanomboka nampiasa azy ireo havia sy havanana mba hanamafisana ny heriny ...
Saingy indray andro dia nitranga izany. Ilay andriambavy blond, nimenomenona sy nibedy ny rehetra toy ny mahazatra, dia nandeha tany amin'ny zaridaina tiany indrindra. Eto izy dia afaka irery ary mankafy ireo swans milomano ao anaty dobo. Nandalo lalana efa mahazatra izy, dia nahatsikaritra voninkazo vaovao hafahafa. Lehibe izy. Niondrika teo amboniny ilay andriambavy, nitsoka ny haniny ary niteny hoe: “Avy aiza ianao, ry Voninkazo mahagaga?” Ary namaly azy tamin'ny feon'olombelona ilay voninkazo fa tonga avy any amin'ny vahindanitra lavitra ny taranany mba hanampy ny mponin'ny Tany hamaha ny olany ary, raha ilaina, dia manome torohevitra. Toy ny hoe ity no iraka nampanaovina azy. Lasa mpinamana ny andriambavy sy ny voninkazo. Ary ny tsar-dray dia nanomboka nidina tao an-jaridaina, nangataka ny torohevitra rehetra momba ny fomba hitondrana ny raharaham-panjakana araka ny antonony sy araka ny tokony ho izy. Ary nanjary fakan-tahaka io fanjakana io. Tonga teto ny masoivoho manerana izao tontolo izao handray didim-panjakana momba ny fomba fiainana tsaratsara kokoa sy marina kokoa. Izany fotsiny momba ny andriambavy nanomboka niresaka kely. Ary ny hatsarany koa. Na dia mbola tsara tarehy aza izy.
Lasa tafintohina ilay andriambavy. Ho avy eo amin’ilay voninkazo izy ary hanomboka hoe: “Nihevitra aho fa ho tia ahy ihany ianao, ampio aho irery. Ary hitako fa tsy ho ela dia tsy hisy fotoana ho ahy — ireo ambasadaoro rehetra ireo sy ireo kamo avy any amin'ny firenena hafa. Ary dia nanomboka niverimberina isan'andro izany. Vao mainka tsy afa-po ilay andriambavy, nibedy ireo nanala ny fitiavany sy ny voniny.
Indray andro dia nifoha tamin'ny toe-po ratsy izy: "Oh, nifoha aho, fa ny kafe mbola tsy vonona? Aiza ilay ankizivavikely tsy miasa? Ary aiza ny akanjoko vaovao - omaly ny raiko dia nanome baiko ireto olon-dratsy ireto mba hanao peta-kofehy azy amin'ny vakana? Ary izao rahona maloto izao no nitsofoka tao, toy ny ranomainty ny lapa manontolo? Nimenomenona sy nanozona ilay andriambavy. Nahazo ozona ny olona rehetra tamin'ny maraina, ary nisy gadra taminy mihitsy aza. “Inona no manjo ahy androany?” hoy ny andriambavy. “Handeha aho hangataka torohevitra amin’ilay voninkazo ratsy tarehy.” Nahatonga ahy tsy ho tia. Midera azy fotsiny ny rehetra.»
Namakivaky ny valan-javaboary ny andriambavy, ary tsy nisy nahafaly azy. Tsy misy ahitra emeraoda, tsy misy trondro volamena, tsy misy swans tsara tarehy. Ary ny voniny mahafinaritra, rehefa nanakaiky izy, dia nanjary nalazo sy tsy nisy aina. "Inona no tsy mety ao aminao?" hoy ny andriambavy. “Izaho no fanahinao”, hoy ilay voninkazo. “Namono ahy ianao androany. Tsy afaka manampy olona intsony aho. Ny hany azoko atao dia ny mitahiry ny hatsaranao. Saingy amin'ny fepetra iray. Jereo izao ny tenanao eo amin'ny fitaratra…” Nijery azy ilay andriambavy ary talanjona: nisy mpamosavy ratsy fanahy nijery azy avy teo amin'ny fitaratra, niketrona sy nivalampatra ny vavany. "Iza io?" hoy ny andriambavy.
"Ianao io," hoy ny navalin'ilay voninkazo. "Ho toy izany ianao afaka taona vitsivitsy raha mampiasa teny gee feno hery ratsy ianao." Ireo teny ireo dia nalefa ho anao avy amin'ny vahindanitra te-hanimba ny hatsaran-tarehy eto an-tany sy handresy ny tontolonao. Misy hery lehibe amin’ireo teny sy feo ireo. Manimba ny zava-drehetra izy ireo, ary ambonin'izany rehetra izany ny hatsaran-tarehy sy ny tenany. Te ho tahaka izao ve ianao?» "Tsia," hoy ny andriambavy. “Dia ho faty aho. Saingy tadidio fa na dia manonona teny gee tsy nahy aza ianao dia hivadika ho ilay mijery anao avy amin'ny fitaratra. Ary tamin'ireo teny ireo dia maty ilay voninkazo. Nitomany naharitra ela ny andriambavy ary nanondraka ny tahony maty tamin’ny ranomasony. Nitomany izy ary nangataka famelan-keloka taminy.
Nanomboka tamin'io andro io dia niova be ny andriambavy. Nifoha tamim-pifaliana izy, nanoroka ny dadany, nisaotra ireo rehetra nanampy azy nandritra ny andro. Namirapiratry ny hazavana sy ny fahasambarana izy. Niresaka momba ny hatsaran-tarehiny sy ny toetrany mahafinaritra sy mora foana indray izao tontolo izao. Ary tsy ela dia nisy olona iray izay nilazany tamim-pifaliana hoe "eny" ary nanambady azy. Ary faly be izy ireo.
Indray mandeha isan'andro ihany no nandehanan'ny andriambavy teo amin'ny zoron'ny zaridaina niaraka tamin'ny siny kristaly. Nanondraka voninkazo tsy hita maso izy ary nino fa indray andro any dia hisy tsimoka vaovao hipoitra eto, satria raha tia sy manondraka ianao, dia hitsimoka indray ny voninkazo, satria tokony hitombo ny habetsahan'ny fahatsaran'izao tontolo izao. Izany no nolazain’ilay voninkazo taminy rehefa nisaraka, ary tena nino an’izany izy.